Japan!!!

Gisteren aangekomen in Fushiki, Japan. Tis weer een tijdje geleden dat ik nog iets geschreven heb, dus ik zal mijn laatste dagen Rusland nog even beschrijven. Vanuit Irkutsk heb ik dus drie dagen en nachten aan een stuk op een trein richting Vladivostok gezeten, zonder airco. Twas echt zot, want tijdens de dag was de buitentemperatuur daar rond de 40 graden Celsius en op de trein kon je ook niet douchen, dus ik stonk als een beer toen ik uit die trein kwam. Er was zelfs geen restauratiewagon om even te ontsnappen uit de eigen wagon en te relaxen. Ik verstond van de Russen iets in de aard van dat ze dat afgeschaft hadden omdat er te veel vodka gedronken werd en dan soms gevochten werd. In mijn wagon zat nog een buitenlander, een Zuid-Koreaan, Jae Won Han. Aangename kerel, kon goed met hem opschieten. Hij had een jaar in Canada verbleven om Engels te leren en was nu op de terugweg (hij wilde eerst nog wat toerisme doen en had een omweg via Europa gemaakt) Jae Won schreef me wat nuttige zinnen op in Japans en hij vertelde me dingen over de cultuur in Japan en sommige verschillen met Zuid-Korea, dus dat was interessant. Voor de rest heb ik ook nog met een aantal russen zitten babbelen. Small talk in Russisch begon meer en meer te lukken trouwens. Het vervelende van drie dagen op die trein te zitten is wel dat ik er keelpijn aan over gehouden heb en het is nog altijd niet weg. Ik heb wat van mijn eigen pillen genomen, maar als het niet rap verbetert ga ik naar een doktor.

Eens aangekomen in Vladivostok verbleef ik bij Natalya totdat de boot naar Japan vertrok. We zijn dan naar het strand geweest daar en ik heb eens in de zee gezwommen. Eigenlijk was Vladivostok niet zo veel de moeite, vooral een vuile stad eigenlijk, en met een dag of twee had ik zeker genoeg gehad, maar ja... Vladivostok zou in principe heel mooi kunnen geweest zijn, want je hebt zee en heuvels met groen, zoals in het Noorden van Spanje, maar de meeste Russen kijken totaal niet achter het milieu en het is eigenlijk heel beschamend. Zo ben ik naar een strand geweest en het ligt vol met afval. Ze kamperen een dag aan het strand en ze laten al hun afval achter op een bergje en de volgende dagen groeit dat bergje dan met afval van andere toeristen en het blijft maar groeien en het kan de meeste russen zelfs niet schelen om juist naast zo een hoop afval te zitten. Ik moet wel zeggen dat de mensen waarmee ik aan het strand zat al hun afval mee naar huis brachten en niet zo waren. Het was de windsurf community van Vladivostok, want Natalya en haar vriend waren fervente windsurfers.

De maandag dan de boot op naar Japan. We waren met een stuk of 10 buitenlanders op de boot. Er was een koppel van Nederland die zelfs met hun auto op de boot waren. Die waren pas echt avontuurlijk aangelegd!!! Op de boot was er achteraan een klein zwembadje en ik ben zeker een stuk of tien keer van het dek erboven erin gesprongen, totdat er iemand kwam zeggen dat we het niet mochten doen. Ik wist dat natuurlijk wel, want er stond een bordje met schtraf in Russisch wat hetzelfde betekent als in het Nederlands, maar het was heel plezant. Er zaten heel veel auto marchands op de boot, die tweedehands autos japan kopen en ze dan importeren in rusland en er goed aan verdienen. In de namiddag zat ik met hen aan tafel rond het zwembad en werden er een paar flessen vodka gekraakt... Ze vinden het altijd leuk als ze met buitenlanders kunnen praten. Het enige ambetante is dat ik nu op mijn kaken en mijn voorhoofd uitslag heb van te veel zon, maar het is al aan het verbeteren tov gisteren en ik heb niet echt jeuk, alleen roodheid en veel kleine puistjes. Naar horen zeggen hadden sommige Russen dat over hun volledige lichaam. Eens aangekomen in Japan werd alle bagage gecheckt door de douane, echt grondig. Officieel moet je voor Japan een uitreisticket hebben om het land binnen te mogen, maar we waren met verschillenden zonder uitreisticket en niemand heeft problemen gehad met de douane. Ik heb gezegd dat ik een ferry naar Korea ging nemen maar ik weet het nog niet, misschien vlieg ik naar Taiwan in de plaats daarvan.

Eens met de voeten op Japanse bodem ben ik op zoek gegaan naar het lokale postkantoor, want daar heb je bankautomaten die ook met buitenlandse kaarten werken en ik wist dat op voorhand, dus kon ik al meteen Yen gaan afhalen. Ik heb dan een aantal treinen genomen en via internet met mijn host afgesproken en alles ging ok. Nu verblijf ik tot morgenochtend bij de familie van Eri, een Japanse die zes jaar in de states gewoond heeft. Haar familie is echt supervriendelijk en ze woontin een huis op het platteland en alles is zo proper in tegenstelling tot de russische appartementen, waar je ook je schoenen moet afdoen maar er veel vuil op de grond ligt. Ze leeft met haar ouders, haar broer en haar grootmoeder en grootvader. Haar broer is er niet voor het moment. Haar grootmoeder zei dat ik de eerste westerling was die ze in het echt gezien heeft. Maar in Toyama denk ik dat mensen wel al gewoon zijn om westerlingen te zien want er werd niet echt naar me gestaard. Er zijn ook wel Russen die daar passeren voor de autohandel. Gisteren heb ik hier echt heerlijke Sushi gegeten en andere Japanse lekkernijen, met stokjes uiteraard! Ik sliep in de gastenkamer, die gebruikt wordt als een soort mini tempeltje om te bidden. Dat was heel mooi om te zien. De mensen waar ik verblijf zijn Buddhistisch. Ze zijn echt supervriendelijk! Ik ga dan eens naar buiten en dan eens een trein nemen naar Toyama en eens horen bij het toeristen informatie centrum dat je in elke japanse stad vind.

Vele groetjes uit Japan,
Christophe