Vanuit Kawaguchiko

Voila, ik ga nog eens iets voor mijn blog schrijven se...

Ik ben een dik uur geleden aangekomen in Kawaguchiko, een van de populairste dorpjes om de beklimming van Japans hoogste en heilige berg, Fuji San (Mount Fuji) te beklimmen. Ik wil vannacht een poging wagen om op de top (een kleine 3800m hoog) te geraken. De bedoeling is dan om rond 4u30 op de top te staan, wanneer de zon opkomt. Het zal waarschijnlijk heel druk zijn langs het pad van de beklimming (ze zeggen dat je soms zelfs moet aanschuiven), maar ok, ik ben dan ook niet alleen en dat is ook wel goed. Het zal wel zwaar worden, want ik ben eigenlijk al wat moe want heb de vorige nachten niet regelmatig geslapen en snachts zoveel inspanning doen, dat zal ook niet te onderschatten zijn, maar kom... op karakter moet het lukken... en het zal ook wat frisser zijn dan overdag hier. Ik heb enorm veel geluk gehad daarnet dat ik nog een bed in een jeugdherberg kon krijgen voor morgennacht, want het is echt toeristenseizoen en alles zit bomvol... het enige goede van juli en augustus in Japan is dat je de mogelijkheid hebt om tijdens deze maanden mount fuji te beklimmen, maar voor de rest is het een volledig slechte periode: veel te warm en alles zit vol, noch de mooie kleuren van de kersenbloesems in de lente noch de mooie kleuren van de gevallen bladeren van de herfst...

Ik heb ongeveer een weekje in Tokyo verbleven, twee dagen in een jeugdherberg in de kelder(12 euro) en vijf dagen in een goedkoop capsulehotel (17.5 euro). Ik had eens zin om wat langer in een plaats te blijven na al dat snel gereis, maar nu ben ik Tokyo wel volledig beu en wilde ik andere oorden opzoeken. In Tokyo heb ik verschillende dingen en wijken gezien:
- centraal Tokyo
- de hippe jongerenbuurt Shibuya waar vooral zondag jongeren met alternatieve kledij en kapsels rondlopen - er is ook een heel bekend kruispunt in Shibuya (Shibuya crossing) en het is speciaal omdat er zoveel mensen daar tegelijk de straat oversteken. Wanneer de lichten op groen slaan zet de menigte zich in beweging. Tegelijk steken alle mensen het kruispunt over, in alle richtingen en ook in diagonaal (er zijn op sommige kruispunten diagonale zeebrapaden in Tokyo, zodat je nooit geen twee keer na elkaar moet oversteken.
- het zakencentrum Shinjuku
- de tempels van Asakusa (waar ik verbleef in het capsulehotel, eigenlijk slecht gelegen want overal een half uur van met de metro - vooral om uit te gaan is het slecht, want te ver voor te voet zodat je tot vijf uur moet wachten totdat de metro weer vertrekt),
- de uitgangsbuurt Roppongi (vol met zwarten die je aanspreken met "hello man, how youl doing? I know a very nice place... Do you want to go to my place?" Als je dan meegaat met hen, dan kom je in een soort bar terecht waar er niemand anders is behalve een aantal opgesmukte Japanse vrouwen die dan meedrinken met jou zodat je een vette rekening gepresenteerd krijgt. In de meeste andere buurten zijn dat soort gelegenheden en andere gelijkaardige enkel toegankelijk voor Japanners (bij ons zou dat discriminatie heten en kun je stappen naar het centrum voor gelijke kansen en racismebestrijding) Op het einde zei ik dan ook tegen de zwarten die me aanspraken: "Hello man, do you want to have a look at my capsule, man? How your doing man?" ;-) Dan lieten ze me wel met rust. Er waren ook vrouwen die vroegen of ik een massage wilde - sommigen namen me zelfs bij de arm - zo gegeerd ben ik ;-)
- de vismarkt van Tsukisji smorgens vroeg om zes uur (na het uitgaan want anders zou ik er nooit zo vroeg uitgeraken lol spijtig genoeg had ik mijn camera niet mee): er is een geweldige drukte en kleine karretjes rijden er de hele tijd af en aan zodat je erg moet oppassen dat je er niet onder geraakt. Ik heb veel verschillende soorten vis en schelpdieren gezien, zelfs een soort paling (ze eten dat hier ook) en heel grote tonijnen die dan per opbod verkocht worden (er is dan een japanner op een verhoogje die met een belletje rinkelt en dan mogen ze beginnen te bieden)
- Ginza
- Ueno
- Ekibukuro, waar het eerste hostel waar ik verbleef gelegen was
Tokyo is eigenlijk best wel een geschifte stad, met al die lichtreclame en soms grote schermen met reclame. Het is ook vol met seksshops en dat soort dingen en dan heb ik waarschijnlijk 75 procent ervan nog niet opgemerkt omdat zoveel in Japans alleen aangeduid is en omdat er meestal op elk verdiep een andere winkel is zodat je veel niet onmiddelijk ziet vanaf de straat en zeker als je geen japans kunt lezen om te zien wat er is. Zelfs voor een internetcafe moest ik dan dikwijls het vragen aan andere mensen in de straat, maar dat heb ik weinig nodig gehad omdat er meestal gratis internet in de hostels is. Aan de andere kant, voor eten is het veel gemakkelijker dan in Rusland want heel veel restaurantjes hebben fotos van het eten of zelfs namaakschotels in plastic uitgestald in het raam terwijl je in Rusland wijs moest geraken uit wat cyrillische letters. In sommige restaurantjes moet je zelfs een ticketje kopen uit een automaat waar je op een nummertje drukt en dan geef je dat ticketje af en krijg je je eten.

Ik heb ook een daguitstap naar Kamakura gemaakt, een uurtje weg van Tokyo met de trein. Daar staan vele mooie tempels en het tweede grootste Buddhabeeld van Japan.　De stad is een tijdje, ik dacht een tweehonderdtal jaar of zo, de hoofstad van Japan geweest. Op de trein ernaartoe kwam ik een groep Amerikanen tegen en Veena, een Indische, was de enige van de groep die de tempels nog niet bezocht had en dan zijn we maar samen op stap geweest. Onderweg kwamen we dan ook nog een Mexicaanse, Alejandra, tegen en zijn we met zijn drieen verder gegaan. 's Avonds ben ik met Alejandra en een hoop vrienden van haar in Tokyo, Roppongi dan nog ene gaan drinken tijdens de openingsceremonie van de Spelen en naar een karaoke geweest - een privekamertje voor karaoke. Al bij al viel dat wat tegen, want die mannen konden dat zo goed dat ikzelf eigenlijk nog weinig goesting had om te zingen en na het eerste liedje had ik eigenlijk al zeer in mijn keel gekregen :-( Maar kom, ik ben ook eens naar een karaoke geweest in het geboorteland van de karaokes...

Ik heb ook een tweetal dagen met Erik, een Zweed, opgetrokken. Dat was best wel leuk. Hij arriveerde in het hotel en toen ik zei dat ik een Belg was, vroeg hij of ik Steffi uit Duitsland kende en bleek dat hij een goede vriend van haar was. Ik had Steffi via couchsurfing een avond in Berlijn ontmoet voor een pintje en dat was wel plezant en ze wist via een mailtje dat ik in dat hotel ging verblijven en had het tegen Erik gezegd. Ze was de dag voordien in Tokyo geweest maar dan hadden we niet afgesproken - tis ook zo lastig als je geen gsm hebt die werkt. Erik was best wel een speciale kerel - hij had twee jaar gewerkt als bagage lader voor een vliegtuigmaatschappij en hij kon gratis vliegen en op de dag zelf beslissen om te vertrekken op voorwaarde dat er plaats vrij was op het vliegtuig (hij ging dat wel niet meer al te lang kunnen doen). Hij vertelde me ook dat hij wat geld verdiende met poker te spelen via internet - dat het heel populair was in Zweden en er veel zijn die er geen bal van kunnen. En dan vertelde hij me ook dat hij de vorige nacht, samen met Steffi, op straat geslapen had. En eigenlijk is dat hier nog zo slecht niet denk ik, want het is veilig, zeker als je je spullen in een locker steekt, en het is heel de nacht toch lekker warm in Tokyo en heel goedkoop. Maar of je goed zult slapen is wel iets anders ;-)

Japan is eigenlijk in het algemeen vergelijkbaar met thuis wat prijsniveau betreft, maar het hangt ervan af wat je wilt. Je kunt goedkoper gaan dan bij ons, maar ook veel duurder: er is een veel groter verschil tussen het goedkoopste en het duurste. Zo kun je voor 3 a 4 euro in veel plaatsen redelijk veel eten, wat naar onze normen enorm goedkoop is, en het voordeel is ook dat je altijd gratis water zoveel als je wilt bij je eten krijgt. In Toyama verbleef ik een nacht in een hotel voor 25 euro en het was een heel propere kamer met een televisie en airco en zo, wel met gedeelde badkamer en toilet. Ik weet niet of je dat bij ons zo gemakkelijk vindt. Ik denk dat buiten in de jeugdherbergen en campings alle accomodatie duur is bij ons. Transport is wel duur hier, nog duurder dan bij ons denk ik, en de afstanden zijn ook veel groter dan bij ons. Het goede hier is dat je overal ook gratis naar het toilet kan gaan, je hoeft het ook niet te vragen als je ergens een plaats om te eten of zo binnenstapt kun je gewoon het toilet gebruiken en het kraantjeswater is ook drinkbaar zodat ik volop kraantjeswater drink (alhoewel de straten vol staan met automaten met allemaal verleidelijke maar dure drankjes).

Japanners zijn best wel een speciaal volk. Ze kijken ook niet op naar Westerlingen zoals in alle andere Aziatische landen, integendeel, sommigen kijken er zelfs op neer. Ze zijn heel nationalistisch en hebben een heel sterk groepsgevoel en zelfs al ken je hen langer, dan nog zullen ze altijd je eraan herinneren dat je geen Japanner bent en er nooit een zult worden. Het is een totaal verschillende cultuur dan de onze. Ze zijn ook heel trots, maar aan de andere kant verlegen. Ze zijn altijd heel beleefd en gebruiken heel veel woorden om telkens maar "dank u wel" en dat soort zaken te zeggen, maar aan de andere kant kunnen ze vanbinnen denken dat je een idioot bent. Je kunt eigenlijk nooit weten wat ze echt denken. Ze zijn eigenlijk wat vals op dat vlak. Er zijn zelfs woorden voor: "honne" is het Japans voor innerlijk gezicht, de echte gevoelens, en "tatemai" is het uiterlijke gezicht, dat getoond mag worden naar de buitenwereld toe. Ze zijn eigenlijk in het algemeen heel gesloten en laten nooit hun "honne" zien (mss dat ze daarom nood hebben aan extremiteiten om wat stoom af te laten wie weet) en ik denk dat hoewel ze op een oppervlakkige manier heel vriendelijk kunnen zijn, dat het moeilijk is om goeie vrienden met hen te worden. Russen zijn wat dat betreft het omgekeerde, die zijn heel open en los en zeggen wat ze denken. Sommige Russen zijn niet zo vriendelijk, maar andere zijn enorm vriendelijk en na een beetje babbelen geven ze je al het gevoel dat je een goeie kameraad van hen bent. De diensten in Rusland zijn ook het omgekeerde van Japan: ronduit slecht!!! Japanners zijn ook helemaal anders denk ik, in huis, in vergelijking met op straat. Toen ik bij die familie twee dagen verbleef was het echt wel heel leuk en ze waren heel curieus en toonden veel interesse in mij en dat was aangenaam. Terwijl Japanners die je op straat ontmoet meestal niet veel vragen aan je stellen, precies alsof ze nooit interesse voor je hebben, maar ik denk dat het te maken heeft met verlegenheid en ook een soort van beleefdheid.

Ik weet nog niet precies waar ik naartoe ga overmorgen. Aan de ene kant wil ik naar Kyoto voor de tempels en de cultuur, aan de andere kant wil ik naar het noorden, naar hokkaido, om de toeristen te ontvluchten, voor de prachtige natuur en het mildere weer, maar dat is dan redelijk ver en bijgevolg kan dat redelijk duur zijn. Misschien ga ik nog eens proberen te liften. Hier is het toch veilig en zeker als man - als vrouw is het wel anders want naar het schijnt zijn er veel perverts hier - op de metro is er een wagon enkel voor vrouwen tijdens de spits omdat er sommige mannen de vrouwen dan proberen te betasten als de metro boemvol zit. Ik heb het liften eens geprobeerd voor een langere afstand in Toyama, om naar Tokyo te geraken, maar niemand wou me meenemen. Om dan terug naar het station te geraken om een busticket te kopen wilde iemand me al na twee minuten meenemen en de volgende dag had ik na tien minuten ook een lift naar het strand en voor de weg terug kon ik rekenen op een aantal Japanners die ik op het strand ontmoet had en me op een pintje en barbecue trakteerden. Een ervan ging met alle Japanse meisjes babbelen en vroeg dan om een foto te trekken met mij - daarmee dat ik zoveel fotos van Japanse meisjes in bikini heb met mij tussen de twee in ;-)

Ik zal later wel nog eens meer vertellen.
Vele groeten vanuit het land van de rijzende zon (zonder zomeruur en nu om 4u30 licht en om 18u donker),
Christophulus